Onbeş gün daha sabretsem, tam 1 yılı dolduracaktım yazı yazmayalı.Bu arada sorumsuz bir Nebahat değilim ama lütfen öyle sanılmasın :)
2007 22 ocakta geçirilen bir kaza.O günkü yazımı nasıl bir ruh haliyle yazdığımı hatırlıyorum.Çok hafif atlatılan ve ciddiye alınmayan önemsiz bir olaydı.Hatta dalga geçmiştim; ama sonrasında sıkıntılar yaşandı.Neyse ki herşey atlatıldı sağsalim; ama yaşanan o korkular, uzun seneler silinmeyecek şekilde izler bıraktı hafızalarımızda.Şimdi herşey yolunda binlerce şükür ki!
Aylardır istememe rağmen bir türlü başına oturamadığım yazımı bugün yazmalıydım.Bana göre birkaç iyi nedenim vardı yazmak için.Hem 1 yılı doldurmadan ‘merhaba’ demeliydim hem bugün de Ankara’ya fena halde kar yağdı hem aynı arabada artık yeni lastiklerimiz var hem de bugün ayın 7si.Bu sonuncusu anlamsız geldi biliyorum; ama ben 7 rakamını çok severim.E bu konuda biraz müsamaha biraz da şevkat gösterirsiniz sanırım.Zaten en başta ‘bana göre nedenlerim’ demiştim :)
Evet yeniden yazmak çok güzel.Yazmakla ilgili bekleyenler bile oldu.Kendimi yeni kitabını bekleyen okurlara sahip yazarlar gibi hissettim.E kadın ruhundan anlıyorlar tabii.Site de Nebahat sitesi olduğu için daha da bir hassaslar :) Bana da teşekkür etmek düşüyor herkese.Tabi bu arada ‘günler ayları, aylar 1 yılı kovaladı’ gibi bir cümle kurmak gayet normal.Bu kovalamaca sırasında öyle çok şey başladı, bitti, devem etti ve devam etmekte ki!Askere gidip dönenler (ki Nebahatin yaratıcısı :) , nişanlanan ve sonrasında evlenenler, hamile kalanlar, hem hamile kalıp hem de doğuranlar, bir şehirden başka bir şehre yerleşip hayatını değiştirenler, buna cesaret gösterenler, aşklar, sancılar, (ve tabii ki ayrılıklar) ; mekanlarla ya da yeni sevgilerle hayatını sıfırlayanlar, sıfırladıklarına pişman olanlar… Ve tabii ki yeni teknolojiler 2008 model arabalar :) ‘’2008 model arabalar'’ cümlesi bana zamanın nasıl geçtiğini daha da kafama dank ettiren bir cümle oldu durup da okuyunca!
Herkese kazasız, belasız, sağlıklı yolculuklar diliyorum…
Hayatın sadece sağlıktan ibaret olduğunu, herşeyde olduğu gibi kaybettiğimizi farkettiğimizde anlıyoruz.Çok yeni hiç duyulmamış bir öğütmüş edasıyla söylediğimin farkındayım ; ama gerçekten de ‘hayat’ hiç de ucuz değil…
Tıpkı Dodge Ram gibi :)
